De reis en de eerste uurtjes
Blijf op de hoogte en volg Anne en Lara
02 Februari 2016 | Nederland, Sint Maarten
Hallo Luitjes,
Daar gingen we dan. EIN-DE-LIJK! Heel vroeg vertrokken wij naar het o zo regenachtige Amsterdam. Het was flink vroeg opstaan en de nodige chagrijnige gezichtjes ontbraken niet. Wij snapten zelf niet waarom. We gaan tenslotte maar 4,5 maand weg.
Eerst natuurlijk verzamelt op het vliegveld en even wat handjes geschud (Meet the family). Toen het koffers checken begon werd het spannend. Verrassend genoeg had Lara te veel kilo's. Een flinke fles shampoo deed wonderen. Nog een shocking nieuwtje, die van Anne was niet te zwaar (credits aan Elke). Na deze bijzondere belevenis zijn wij een fixe kop koffie gaan drinken.
Toen was het dan tijd om afscheid te nemen. Toen we iedereen een dikke smakkerd en knuffel gegeven hadden, ging onze reis dan echt beginnen.
Natuurlijk ging dit niet meteen goed. We moesten door de douane van poortje C. Vrolijk liepen wij hand in hand met onze bagage naar poortje D. Toch weer knap dit. Fijn dat ze daar personeel hebben die ons in de juiste richting kunnen wijzen.
Eenmaal bij de juiste douane aangekomen, werd Lara natuurlijk gefouilleerd. Anne stond alleen met trillende handen in het detectiepoortje. Gelukkig was het goed afgelopen.
Eenmaal bij de gate hebben we rustig gezeten en gewacht tot we gingen boarden.
Het eerste vliegtuig waar we in gingen was nogal krapjes. Maar voor 50 minuten was dit prima te doen.
Daarna was het echt haasten en hollen. We moesten van de ene kant van terminal 2 naar de andere kant. We hadden het precies gehaald.
En toen begon natuurlijk de lang vlucht richting de zon. Anne bij het raam, Lara ernaast. Voor ons zat een groepje Duitsers die het niet helemaal begrepen (lees stoelen in ligmodus en springend de reis doorkomen). We hadden een videoschermpje waar we films op konden kijken en muziek konden luisteren. Heel goed geregeld allemaal.
Anne sloot kort na vertrek haar ogen en belandde in een fixe coma, wat was ze moe zeg. Lara heeft heerlijk genoten van de filmpjes op het schermpje. In het vliegtuig kregen we drinken en eten (lees vooral ook WIJN). Dit was allemaal prima geregeld, maar het avond eten liet lang op zich wachten. De nodige kauwgum was al gekauwd.
Toen kwam het landingsproces. Een hele tijd zie je alleen maar water en voel je een harde zon op je tedere gezichtje branden. En dan in een keer zie je een eilandje. De daling was snel. Het vliegtuig moet natuurlijk in hele korte tijd landen op zoon klein eilandje. Dit is natuurlijk allemaal goed gegaan.
Eenmaal aangekomen in Sint Maarten voel je de warmte al naar je toe komen. Er werd ook omgeroepen dat het al 28 graden was en wij liepen daar natuurlijk in onze warme lange broeken.
Na de verovering van de koffers was het tijd om Lynn en Eline te ontmoeten (de juffen van onze klas). In uniform stonden ze ons op te wachten.
De auto van Eline was een lief jeepje waar al onze koffers plus ons nog bij moesten. Na een flink stapelproces en een zware koffer op onze schoot kon onze reis beginnen naar ons kamertje.
De huisbaas (Francois) was thuis om ons welkom te heten in Sint Maarten en heeft ons het huis laten zien.
Hierna hebben we een klein rondje gedaan en zijn we onze koffers uit gaan pakken. Een lekkere koude douche plus nog een filmpje en toen heerlijk naar bed.
Nu is het hier 9 uur in de ochtend en bij jullie al 2 uur in de middag. Dus het tijdsverschil is even wennen. Zo gaan we zeker even het strand verkennen en waarschijnlijk met onze huisbaas het eiland bekijken!
Hele dikke kus van ons!
Daar gingen we dan. EIN-DE-LIJK! Heel vroeg vertrokken wij naar het o zo regenachtige Amsterdam. Het was flink vroeg opstaan en de nodige chagrijnige gezichtjes ontbraken niet. Wij snapten zelf niet waarom. We gaan tenslotte maar 4,5 maand weg.
Eerst natuurlijk verzamelt op het vliegveld en even wat handjes geschud (Meet the family). Toen het koffers checken begon werd het spannend. Verrassend genoeg had Lara te veel kilo's. Een flinke fles shampoo deed wonderen. Nog een shocking nieuwtje, die van Anne was niet te zwaar (credits aan Elke). Na deze bijzondere belevenis zijn wij een fixe kop koffie gaan drinken.
Toen was het dan tijd om afscheid te nemen. Toen we iedereen een dikke smakkerd en knuffel gegeven hadden, ging onze reis dan echt beginnen.
Natuurlijk ging dit niet meteen goed. We moesten door de douane van poortje C. Vrolijk liepen wij hand in hand met onze bagage naar poortje D. Toch weer knap dit. Fijn dat ze daar personeel hebben die ons in de juiste richting kunnen wijzen.
Eenmaal bij de juiste douane aangekomen, werd Lara natuurlijk gefouilleerd. Anne stond alleen met trillende handen in het detectiepoortje. Gelukkig was het goed afgelopen.
Eenmaal bij de gate hebben we rustig gezeten en gewacht tot we gingen boarden.
Het eerste vliegtuig waar we in gingen was nogal krapjes. Maar voor 50 minuten was dit prima te doen.
Daarna was het echt haasten en hollen. We moesten van de ene kant van terminal 2 naar de andere kant. We hadden het precies gehaald.
En toen begon natuurlijk de lang vlucht richting de zon. Anne bij het raam, Lara ernaast. Voor ons zat een groepje Duitsers die het niet helemaal begrepen (lees stoelen in ligmodus en springend de reis doorkomen). We hadden een videoschermpje waar we films op konden kijken en muziek konden luisteren. Heel goed geregeld allemaal.
Anne sloot kort na vertrek haar ogen en belandde in een fixe coma, wat was ze moe zeg. Lara heeft heerlijk genoten van de filmpjes op het schermpje. In het vliegtuig kregen we drinken en eten (lees vooral ook WIJN). Dit was allemaal prima geregeld, maar het avond eten liet lang op zich wachten. De nodige kauwgum was al gekauwd.
Toen kwam het landingsproces. Een hele tijd zie je alleen maar water en voel je een harde zon op je tedere gezichtje branden. En dan in een keer zie je een eilandje. De daling was snel. Het vliegtuig moet natuurlijk in hele korte tijd landen op zoon klein eilandje. Dit is natuurlijk allemaal goed gegaan.
Eenmaal aangekomen in Sint Maarten voel je de warmte al naar je toe komen. Er werd ook omgeroepen dat het al 28 graden was en wij liepen daar natuurlijk in onze warme lange broeken.
Na de verovering van de koffers was het tijd om Lynn en Eline te ontmoeten (de juffen van onze klas). In uniform stonden ze ons op te wachten.
De auto van Eline was een lief jeepje waar al onze koffers plus ons nog bij moesten. Na een flink stapelproces en een zware koffer op onze schoot kon onze reis beginnen naar ons kamertje.
De huisbaas (Francois) was thuis om ons welkom te heten in Sint Maarten en heeft ons het huis laten zien.
Hierna hebben we een klein rondje gedaan en zijn we onze koffers uit gaan pakken. Een lekkere koude douche plus nog een filmpje en toen heerlijk naar bed.
Nu is het hier 9 uur in de ochtend en bij jullie al 2 uur in de middag. Dus het tijdsverschil is even wennen. Zo gaan we zeker even het strand verkennen en waarschijnlijk met onze huisbaas het eiland bekijken!
Hele dikke kus van ons!
-
02 Februari 2016 - 20:50
Laura:
Wat een fijn en leuk begin!! Kunnen ook alleen jullie he haha door het verkeerde poortje XD. Super veel plezier nog de komende maanden! XXX -
02 Februari 2016 - 20:54
Elise:
Lieve dames
Geniet van dit prachtige avontuur!
Een buitenland stage is een groot hoogtepunt en vergeet je nooit meer!
Geniet van de lieve kindjes en het prachtige eiland!
Groetjes Elise Franken (docent pabo -
02 Februari 2016 - 21:23
Sandra:
Heyyy dames, fijn dat jullie een fijne reis hebben gehad. En Anne ik zie t al helemaal voor me jij onder t detectiepoortje en rennend met je bagage. Hilarisch! -
02 Februari 2016 - 21:24
Linda En Sander :
Meiskes,
Goed te horen dat jullie zo'n goede reis gehad hebben!
En wat een heerlijke temperatuur!
Ga er lekker van genieten.
Veel liefs Linda en Sander
En een pootje van browny -
02 Februari 2016 - 22:47
Trudy:
Hoi Lara en Anne,
Fijn dat de reis goed is gegaan. Héél veel plezier samen, dat gaat vást goed komen met jullie :-)
Groetjes,
T&T
-
02 Februari 2016 - 23:10
Jeannette:
Ja hoor, natuurlijk, hoe kan het ook anders dan dat het na 2 seconden bij ons weg te zijn al bijna fout gaat.
En dat moet dan nog een maand of vier samen zien te overleven -
03 Februari 2016 - 19:48
Ton En Henriëtte:
Hallo Tweetal
Heel leuk om nu al iets over jullie te lezen.!!!
Jullie zijn in ieder geval op de juiste plek aangekomen.
Zijn benieuwd naar vervolg. -
10 Februari 2016 - 22:58
Wil:
Wil je de groeten doen aan Lynn. Zeg maar van de moeder van Jaring! Dat is mijn zoon die op Sint Maarten woont en werkt.
Ik heb Lynn daar ontmoet op n feestje. Ze is vast een hele leuke mentor!!
Groetjes en succes met jullie stage!
En ga zeker ook n keer naar Pinel, prachtig strand en heerlijk eten!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
